فلسفه به روایت سینما

«فلسفه به روایت سینما» روایتی جدید از سرگذشت فلسفه و مسائل آن است. مولف در این روایت از آثار سینمایی برای بیان و توضیح آرا و مواضع فلسفی خود بهره می گیرد و قلمی که برای روایت خود برمی گزید قلمی ساده و آسان فهم است. به این اعتبار، اگرچه مباحث این کتاب تخصصی است اما برای مخاطب عام هم جذاب و خواندنی است.
عنوان اصلی کتاب «فلسفه به سینما می رود» است که مترجم با توجه به محتوای کتاب، فحوای کلام نویسنده را به «فلسفه به روایت سینما» ترجمه کرده است.
کریستوفر فالزن معتقد است «فلسفه» بتدریج در حال تبدیل شدن به «سینما» است! بعد از 2500 سال که فلسفه بار انتقال فرهنگ و تمدن بشری را طی تاریخ بر دوش می کشید، اکنون این وظیفه به «سینما» محول شده است و «تصویر» و «درک بصری» آرام آرام جا پای متون نوشتاری فلسفی می گذارد.
ادعای نویسنده در این کتاب این است که امروزه به جای کلاس فلسفه، این سینما است که جهان بینی فلسفی و نگاه فیلسوفانه را به مخاطبش می آموزد. به زعم او، ما با دیدن فیلم می توانیم روایتی از مهمترین مسائل فلسفی به دست آوریم. او بدین منظور بر «تصور بصری» مخاطب تأکید می گذارد و برای تشریح مباحث خود بر ژانر خاصی تأکید ندارد و معتقد است سینما در هر قالبی از کمدی گرفته تا تراژدی و حماسی قابلیت بیان فلسفی و انتقال مفاهیم فلسفی را دارد. فصل های کتاب چنین عنوان گرفته اند: نمایش تصویری افلاطون/ نظریه معرفت/ همه من؛ خود و هویت شخصی/ جنایت ها و گناه ها؛ فلسفه اخلاق/ مورچگان؛ فلسفه اجتماعی و سیاسی/ عصر جدید؛ جامعه، علم و تکنولوژی و جام مقدس؛ اندیشه انتقادی.