اشیای سرگردان (سوگ خاطره و فیلم در آلمان پساجنگ)

سانتنر در این کتاب، با تحلیل دو فیلم مهم، هیتلر ما از هانس یورگن سیبربرگ و هایمت از ادگار رایتر، به این پرسش می پردازد که چه طور می توان با هولوکاست روبه رو شد. کتاب متمرکز است بر "کار سوگ" به مثابه ی تلاشی برای کنار آمدن با گذشته ی آسیب زا به نحوی که متضمن یادآوری اشیای سرگردانی یک میراث فرهنگی است. از دید سانتنر، آلمان به طور خاص و جوامع غربی به طور عام گرفتار ناتوانی در سوگواری هستند، ناتوانی ای که میل به انکار رویدادهای دردناک و متحیر کننده را تشدید می کند. پای بندی سانتنر به موضعی که کنار نهادن ارزش های اخلاقی را رد می کند، در کنار ادراک عمیق او از پیچیدگی های فرهنگ و جامعه ی آلمان پساجنگ، اشیای سرگردان را به یکی از برانگیزاننده ترین کتاب ها درباره موضوع چندوجهی مربوط به نحوه ی رویاروئی آلمان با گذشته ی فاشیست خود بدل کرده است. سانتنر بحث های مربوط به "سوگواری” را در بطن بحث های بزرگ تر مربوط به پسامدرنیزم جای می دهد: شیفتگی به بازنویسی گذشته به صورت پاستیش یا چل تکه، حضور همه جائی تصویر و موقعیت مسئله ساز آن در مقام گواه یا حقیقت.