صادقانه بگم عزیزم نگاهی دوباره به فیلم بر باد رفته

اگر آمریکایی‌ها با «تولد یک ملت» دست‌راستی‌ترین ایده‌ی تاریخ را و البته فاشیسم نهفته در بنیان ایدئولوژیک کشورشان را به خودشان حقنه کردند، با «بربادرفته» موفق به صادرات ایده‌هایشان در زرورق شکوه، عظمت و زرق‌وبرق به همه‌ی دنیا شدند. فیلم سه ساعته و نیمه‌ی تمام رنگی که دیوید سلزنیک در مقام تهیه‌کننده ابتدا کارگردانی‌اش را به جورج کیوکر سپرد و سپس با نفوذ کلارک گیبل پس از دو هفته کار را به ویکتور فلمینگ واگذار کرد، هم‌چنان پرفروش‌ترین و پربیننده‌ترین فیلم تاریخ سینما محسوب می‌شود. فیلمی در ستایش جنوبی‌های برده‌دار که در جنگی خانمان‌سوز بر سر مسأله‌ی بی‌اهمیت الغای برده‌داری، لطمات بسیاری دیدند! رمان راست‌کیشانه‌ی مارگارت میچل و فیلمی که از آن اقتباس شد، چنان بر هم منطبق شدند و منطبق ماندند که به شکل شگفتی ایده‌هایش با نکته‌سنجی، ریزبینی و دقت‌نظر در فرمی سینمایی هویدا شده‌اند. اهمیت فیلم بربادرفته در همین انتقال از رمان به فیلم، تاثیرش بر فرهنگ عامه و مهری‌ست که بر تاریخ زده و خیلی کم به مجموعه‌ی آن‌ها در کنار هم پرداخته شده است. کتاب «صادقانه بگم عزیزم: نگاهی دوباره به بربادرفته» بازنگری اساسی در این فیلم و هرآن‌چیزی‌ست که پیش‌از‌این درباره‌اش گفته و نوشته شده است. مالی هسکل در این کتاب با همان منظر فمینیستی‌اش با تأکید بر شخصیت اسکارلت، دریچه‌‎ای برای ما به روی فیلم باز می‌کند که کتاب را به شدت مهم و قابل تأمل کرده است.