روایت در فیلم داستانی (جلد اول)

این اثر که در زمره ی کتاب هایی با مضمون سینمایی و فلسفی قرار می گیرد، در تلاش است تا شیوه های گوناگون روایت در فیلم های داستانی را با بررسی و بازگویی نقاط قوت و ضعف آن و بر مبنای ایدئولوژی های جدیدِ نویسنده بیان کند تا بتوان به شیوه ی تکوین و تکامل سینمای داستان گو پی برد. از ویژگی های مهم این اثر می توان به تک بعدی نبودن آن اشاره کرد. شاید همین موضوع سبب گردیده تا بخش عمده ی این کتاب را تحلیل آثار فیلم سازان بزرگ تشکیل دهد. چرا که دیوید برودل صرفاً به نظریه پردازی محض بسنده نمی کند و همواره در هر بحثی فیلم های گوناگون را شاهد می گیرد. ناگفته نماند که وی هیچ گاه در آثارش تمایزی بین سبک ها و روش های داستان گویی قائل نمی شود، زیرا او همواره بر باور خویش مبنی بر اینکه هر شیوه ی روایتی، ارزش خاص خود را دارد اصرار می ورزد.

بردول در کتاب خویش مشهورترین دستاورد نظری خود را مطرح و شرح می دهد که آن طبقه بندیِ انواع روایت سینمایی است. هم چنین او در این کتاب برای سینما چهار شیوه ی روایت بر می شمرد که عبارت اند از: کلاسیک، هنری، تاریخی، ماده گرا و پارامتری. و در ادامه با ذکر مثال هایی به توضیح و توصیف این چهار مورد می پردازد.