روایت در فیلم داستانی (جلد دوم)

دیوید بُردوِل می‌گوید: «آن‌چه در این کتاب محل بحث است نظریه به‌مفهوم معمول آن نیست، زیرا من هیچ‌گاه تمایز مشخصی میان نظریه، نقد و تاریخ قائل نبوده‌ام. به اعتقاد من، هر نظریه‌ای فقط در صورتی کارآمد است که از وحدت درونی، وسعت نظر تجربی و قوه‌ی تمییز تحول تاریخی برخوردار باشد».

بُردوِل در این کتاب، اگر نگوییم مهم‌ترین، دست‌کم مشهورترین دستاورد نظری خود را طرح و شرح می‌کند که طبقه‌بندی انواع روایت سینمایی است. او برای سینما چهار شیوه‌ی روایت برمی‌شمرد: کلاسیک، هنری، تاریخی‌ـ ماده‌گرا و پارامتری. او با مثال‌های متعدد، هر یک از این شیوه‌ها را به‌تفصیل بررسی می‌کند.