باد هر جا بخواهد میوزد (اندیشه ها و فیلم های روبر برسون)

برسون یکی از بزرگ‌ترین سینماگران مولف است که در جهان سینما تاثیر غیر قابل انکاری گذاشته است. او نظرات و نگاهش به هنر فیلم را در کتابی تحت عنوان «یادداشت‌هایی دربارۀ سینماتوگراف» نوشته است. مبنای کتاب «باد هر جا بخواهد می‌وزد» همین کتاب و گفتگوهای برسون با نشریه‌های سینمایی است. دیدگاه‌های برسون دربارۀ هنر فیلم جسورانه، شگفت‌آور و تازه هستند. او هم در نوشته‌هایش دربارۀ هنر فیلم و هم در فیلم‌هایش کوشیده است این نظریات را بیان کند. نحوۀ کار با بازیگران و یا درواقع نابازیگران و شکل اجرای فیلم‌هایش تمایز او را با دیگر سینماگران نشان می‌دهد. او به دنبال سینمای محض بود. هدف او دست‌یابی به هنر مستقل و آزاد سینماتوگراف بود و سینماتوگراف را در تقابل با سینما به کار می‌برد. برسون معتقد بود سینماتوگراف باید دست از تقلید روش‌ها و فنون ویژۀ سایر هنرها به‌خصوص تئاتر و داستان‌نویسی بردارد و اصول، قاعده‌ها و روش‌های خاص خودش را خلق کند. او به دنبال راهی نو در کاربرد کلام، سکوت، نور و رنگ بود تا به هنر جدید سینماتوگراف برسد و نظام زیبایی‌شناسانۀ تازه‌ای ایجاد کند. گسستن از تئاتر و ادبیات به معنای کنار گذاشتن بازیگران حرفه‌ای، کاهش دکورها، رابطۀ درست میان تصاویر و آواها بود.
سادگی ویژگی متمایز آثار برسون است، در آثار او اثری از فنون و شگردهای تکراری و کلیشه‌ای نیست. شخصیت‌های او درگیر با واقعیت هستند یعنی آدم‌های آشنا، حادثه‌های معمولی، مناسبات ساده و قابل فهم در آثار او قابل مشاهده هستند.
بابک احمدی معتقد است راز تاثیر عظیم برسون بر دیگر سینماگران را باید در تلاش‌های او برای اثبات استقلال و کمال هنر سینماتوگراف یافت. فیلم‌های برسون آثار هنری هستند نه کالاهایی که صنعت فرهنگ تولید می‌کند.
«باد هر جا بخواهد می‌وزد» در طی این سال‌ها و با ویراست‌های متعدد به کتابی خواندنی و جذاب تبدیل شده است که با نثری روان خواننده را وارد جهان خاص و ویژۀ سینماگر بزرگی چون برسون می‌کند. از بخش‌های جذاب دیگر این کتاب کار با بازیگران و نگاه متمایز و ویژۀ برسون به مقولۀ بازیگری در فیلم است.
علاقمندان به سینما و به‌خصوص سینماگران متفاوت و فیلم‌های هنری می‌توانند از طریق این کتاب به جهان رازآمیز و خاص برسون راه پیدا کنند و فیلم‌هایش را با نگاهی تازه ببینند